|
Józef Maria Hoene - Wroński urodził się 24 sierpnia 1776 roku w Wolsztynie jako pierworodny syn wolsztynianki Elżbiety Pernickiej i Antoniego Hoene. Ojciec przybył do Wolsztyna z Czech, z zawodu był architektem i budowniczym, który nadzorował budowę Kościoła pod wezwaniem NMP Niepokalanie Poczętej w Wolsztynie. W latach 1786 – 1790 Józef pobierał nauki w Szkole Wydziałowej w Poznaniu.
Po jej ukończeniu zapragnął wstąpić do wojska. Nie uzyskawszy jednakże zgody ojca, w 1792 roku potajemnie opuścił dom rodzinny i aby utrudnić poszukiwania, zmienił nazwisko. Tak pojawił się Józef Wroński, kadet Korpusu Artylerii. Brał udział w Insurekcji Kościuszkowskiej w 1794 roku, a następnie w bitwie pod Maciejowicami, po której dostał się do niewoli. Wówczas wstąpił do armii rosyjskiej. Potem wyjechał na Zachód, początkowo do Niemiec, gdzie studiował prawo i filozofię, a następnie w 1800 roku przeniósł się do Francji. Postanowił bowiem wstąpić do Legionów Polskich. Następnie zajął się pracą naukową w związku z zatrudnieniem, jakie otrzymał w miejscowym obserwatorium. Podczas dziesięciu lat spędzonych w Marsylii napisał i opublikował dwie broszury: dedykowany generałowi Dąbrowskiemu traktat z zakresu artylerii oraz rozprawkę poświęconą Kościuszce.
Józef Hoene - Wroński zdobył wszechstronną wiedzę w dziedzinie filozofii, matematyki, astronomii, geografii, fizyki, prawa, ekonomii. Był wynalazcą, skonstruował wiele maszyn matematycznych. Dzięki popularyzacji wielu rozpraw matematycznych, astronomicznych i geograficznych został członkiem Marsylskiej Akademii Nauk i Marsylskiego Towarzystwa Medycznego. 15 sierpnia 1800 roku w uroczystość Wniebowzięcia NMP doznał iluminacji, która, jak potem stwierdził, pozwoliła mu odkryć formułę Absolutu. Na pamiątkę tego dnia przybrał imię Maria.
W roku 1810 zawarł małżeństwo z Henryką Wiktorią, córką inżyniera - mechanika Jana Piotra Sarrazin de Montferrier i osiedlił się w Paryżu, by mieć możliwość przedstawienia światu rezultatów swoich odkryć. W 1820 roku wyjechał do Anglii i przedstawił swoje prace w konkursie Królewskiego Towarzystwa Nauki, a następnie ofiarował archiwum tegoż Towarzystwa publikacje na temat teorii o płynach, mechanice niebieskiej oraz geodezji. Powrócił do Paryża w roku 1823 i poświęcił się wyłącznie studiom filozofii Absolutu.
W 1831 roku wydał "Prodom mesjanizmu" - jedno z głównych dzieł mesjanistycznych. W końcu lipca 1853 r. zachorował. Zmarł 9 sierpnia tego samego roku.
Józef Maria Hoene – Wroński opublikował ogółem około stu prac naukowych w języku francuskim tłumaczonych na język angielski, polski, rosyjski i włoski. Niektórymi twierdzeniami wyprzedzał swoją epokę – był przekonany, że atom może zostać rozbity, czym przeciwstawiał się panującym wówczas powszechnie poglądom innych naukowców.
Jego filozofia stanowi w historii myśli czysty "eksperyment transcendentalności", rzeczywistości samej w sobie, przewyższającej ducha i świat. |
