Rady Miejskie



Kadencja 1990 - 1994



Kadencja 1994 - 1998



Kadencja 1998 - 2002




Kadencja 2002 - 2006




Kadencja 2006 - 2010
 

20 ROCZNICA DZIAŁALNOŚCI SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO TO MOMENT BARDZO SZCZEGÓLNY, A ZARAZEM BARDZO SENTYMENTALNY
– PODSUMOWANIE I REFLEKSJA NAD TYM, JAKIE ZMIANY ZASZŁY PRZEZ
2 DEKADY. DZISIEJSZE OBLICZE NASZEJ GMINY TO EFEKT PRACY WIELU LUDZI, BURMISTRZÓW, RADNYCH, SOŁTYSÓW, PRACOWNIKÓW SAMORZĄDOWYCH.

OBCHODZONE ŚWIĘTO BYŁO DOSKONAŁĄ OKAZJĄ DO TEGO, ABY CHOĆ W SYMBOLICZNY SPOSÓB PODZIĘKOWAĆ WSZYSTKIM TYM, KTÓRZY PRZEZ 20 LAT WYKONYWALI SWOJĄ PRACĘ WŁAŚNIE NA RZECZ SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO.

BURMISTRZA WOLSZTYNA PAN ANDRZEJ ROGOZINSKI  I PRZEWODNICZĄCY RADY MIEJSKIEJ PAN KRZYSZTOF LISIEWICZ WRĘCZYLI LISTY GRATULACYJNE PRACOWNIKOM URZĘDU.

JEDNOCZEŚNIE PODZIĘKOWALI OSOBOM, KTÓRE CO PRAWDA NIE MAJĄ 20 – LETNIEGO STAŻU, ALEW MINIONYM OKRESIE 20-LECIA PEŁNIŁY ZNACZĄCE FUNKCJE W SAMORZĄDZIE CZYLI BYŁYCH BURMISTRZÓW, PRZEWODNICZĄCYCH RAD I WICEPRZEWODNICZĄCYCH RADY.

PRACOWNICY URZĘDU MIEJSKIEGO W WOLSZTYNIE

SOŁTYS

RADNI

Przemówienie Przewodniczącego Rady Miejskiej

Koleżanki i Koledzy Samorządowcy!
Szanowni Goście!

Dwadzieścia lat temu 27 maja 1990 roku, większość z nas miała okazję uczestniczyć czynnie lub biernie w bardzo ważnym wydarzeniu dla polskiej demokracji, czyli w pierwszych wyborach do samorządów lokalnych. Oznaczało to koniec 40-letniej polityki władzy centralnej, która nie pozwalała gminom na jakąkolwiek samodzielność. Podczas ówczesnych wyborów, w całym kraju wybrano demokratycznie 52 tysiące radnych, a średnia frekwencja wyborcza wyniosła zaledwie 42%. Chyba bardziej otwarci na zmiany byli wówczas mieszkańcy miasta i gminy Wolsztyn, gdyż do urn poszło 54% Wolsztynian. Wybrana w tych I wyborach 29-osobowa Rada Miejska z dużym entuzjazmem i nadziejami przystąpiła do pracy i podjęła pierwsze, najistotniejsze dla przyszłości naszej małej ojczyzny, decyzje.
Przez minione 20 lat zmieniała się zarówno liczebność, jak i mniej lub więcej skład Rady. Obecnie liczy ona 21 radnych. Jeśli chodzi o inne statystyki to poinformuję również Państwa, że na kartach 20-letniej historii naszego samorządu zapisaliśmy nazwiska 121 radnych, którzy odbyli łącznie 218 sesji rady, podejmując w tym czasie 1581 uchwał. Jak zmieniły one wizerunek miasta i gminy Wolsztyn omówi za chwilę Pan Burmistrz. Jako radny właśnie z 20-letnim stażem pozwolę sobie jednak na stwierdzenie, że choć nieraz politycznie wiele nas dzieliło, zawsze osiągaliśmy kompromis, a dobro ziemi wolsztyńskiej było dla nas priorytetem.

Panie i Panowie!
Pierwsze posiedzenie nowej rady odbyło się 6 czerwca 1990 roku, a wybraliśmy na nim przewodniczącego Pana Macieja Myczkę i pierwszego burmistrza Pana Jana Wosia. Obaj Panowie piastowali swe stanowiska do 20 lutego 1992, a w tym czasie przecierali szlak samorządności lokalnej tworząc nowe struktury administracji samorządowej i zasady funkcjonowania urzędu.
Od 16 kwietnia 1992 roku, przez kolejnych 6 lat funkcję Burmistrza sprawował Pan Jan Koziołek – początkowo jeden z zastępców burmistrza, a jego następcą został 5 listopada 1998 roku Pan Jan Słomiński. Przez 3 pierwsze kadencje funkcję zastępcy burmistrza pełnił Pan Andrzej Rogoziński.
Ważną datą w historii samorządności lokalnej jest 1999 rok, kiedy to utworzone zostały samorządne powiaty, w tym również Powiat Wolsztyński w obecnym kształcie. 3 lata później, 27 października 2002 roku odbyły się pierwsze powszechne bezpośrednie wybory Burmistrza, w wyniku których naszym burmistrzem został Pan Andrzej Rogozinski, a na swojego zastępcę powołał Panią Justynę Mikołajewską. Mieszkańcy miasta i gminy dobrze ocenili działania Pana Burmistrza w IV kadencji, o czym świadczy ponowne wybranie go na burmistrza w 2006 roku już w I turze.

Szanowni Państwo!
Poza wspomnianym już przeze mnie – Panem Maciejem Myczką, funkcję przewodniczącego Rady Miejskiej w Wolsztynie pełnili kolejno: Pan Piotr Krajewski, Pan Ryszard Kurp, Pan Zdzisław Wojtowicz, Pan Piotr Maszner, a moim poprzednikiem był Pan Wojciech Kazubski.
Przypomnę też Państwu, iż do 27 października 2002 roku, czyli do czasu bezpośrednich wyborów burmistrza, organem wykonawczym w Gminie był Zarząd Miejski, któremu przewodniczył Burmistrz. To, na często burzliwych posiedzeniach zarządu wypracowywane były nowe projekty uchwał, plany inwestycyjne czy wszelkie inne decyzje związane z gospodarowaniem mieniem komunalnym. Zarząd – wybierany przez Radę Miejską – liczył od 3 do 6 osób. W latach 1990 – 2002 w zarządzie zasiadała jedna pani, czyli Pani Aleksandra Danielewicz oraz Panowie: Kazimierz Bakies, Feliks Matuk, Jan Prządka, Ludwik Pasternak, Piotr Krajewski, Roman Andrys, Zdzisław Szewczyk, Wojciech Kazubski, Zbigniew Kowalewicz oraz Zdzisław Mucha. Ja również swego czasu miałem przyjemność pracować w Zarządzie Miejskim.

Koleżanki i Koledzy Samorządowcy!
Szanowni Państwo!
Przez minione 20 lat wszyscy w jakiś sposób mieliśmy wpływ na naszą lokalną rzeczywistość. Myślę, że staraliśmy się pracować dla dobra naszej małej ojczyzny najlepiej jak potrafiliśmy. Korzystając z tej jubileuszowej okazji, pragnę podziękować wszystkim osobom związanym z samorządem, a więc: radnym, burmistrzom i ich zastępcom, sołtysom, kierownikom jednostek organizacyjnych gminy oraz licznej rzeszy pracowników samorządowych, za dotychczasowy trud i oddanie ideałom samorządności. Dziękuję też naszym mieszkańcom za cenne uwagi i podpowiedzi oraz dbałość o swe miejscowości. Bez was miasto i gmina Wolsztyn nie uzyskałyby obecnego wizerunku. Życzę, by starczyło jeszcze dużo zdrowia i sił do realizacji naszych wspólnych marzeń.
Niestety, niektórych naszych koleżanek i kolegów nie ma już wśród nas, dlatego chciałbym byśmy chwilą ciszy uczcili pamięć tych samorządowców, którzy odeszli na zawsze:
Radnych:
- Jerzego Barskiego
- Czesława Dudę
- Bernarda Gałęzowskiego
- Franciszka Moździerza
- Potok Mariana Potoka
- Władysława Przybyłę

Sołtysów:
- Stefana Długowskiego
- Edmunda Fiedosewicza
- Czesława Horowskiego
- Ireneusza Jurgę
- Wojciecha Krajewskiego
- Jerzego Lorenca
- Jana Łukaszewskiego
- Brunona Pacynę
- Brunona Piosika
- Teresy Tomiak

Przemówienie Burmistrza

Szanowni Państwo!
 

Dwadzieścia lat, jakie upłynęły od pierwszych wolnych wyborów samorządowych po zmianach ustrojowych w Polsce, skłania do refleksji. Rozpoczął się wtedy proces przekształceń ustrojowych, w którym odbudowa samorządu terytorialnego zajmuje ważne miejsce w tworzeniu państwa demokratycznego.

W wyniku reformy, której twórcą był prof. Michał Kulesza, wprowadzonej ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym oraz ustawą z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej w Rzeczpospolitej Polskiej został ukształtowany dualistyczny model ustroju administracji publicznej w terenie. Gmina, będąca jednocześnie jednostką samorządu terytorialnego, stała się elementem zasadniczego podziału terytorialnego stopnia podstawowego. Zgodnie z postulatem decentralizacji, samorząd terytorialny, jako podstawowa i najpełniejsza forma decentralizacji administracji, powołany został do wykonywania zadań publicznych w sposób samodzielny.

Idea samorządności terytorialnej sprowadza się do przyznania wspólnotom lokalnym prawa decydowania o najistotniejszych dla nich sprawach. Dla mieszkańców miast, miasteczek i wsi najważniejsze są przecież te kwestie, które dotyczą ich bezpośrednio: drogi, kanalizacja, komunikacja, oświetlenie ulic, oświata, kultura itp. Są to zarazem te problemy, których nigdy nie widać dobrze z perspektywy urzędów centralnych. Kompetencja wspólnot lokalnych dotyczyć ma nie tylko identyfikacji problemów, ale i sposobów działania oraz pozyskiwania i wydawania pieniędzy. Ważną cechą samorządności terytorialnej jest także to, że przedstawiciele wybierani są spośród ludzi zwykle dobrze znanych społeczności lokalnej. Łatwiejsze zatem wydaje się dotarcie do radnego, będącego zarazem sąsiadem i przedstawienie mu problemu.

Panie i Panowie! W dalszej części tego opracowania pozwolę sobie krótko opisać najważniejsze elementy przebudowy i rozwoju lokalnego w naszej gminie w ciągu minionych 20 lat samorządności.

Zapewne większość z nas pamięta pierwsze wybory do samorządu gminnego w roku 1990. Wyłoniona w ich wyniku 29 – osobowa Rada Miejska złożona była z wielu indywidualności, reprezentujących często bardzo zróżnicowane poglądy polityczne, połączonych jednak podstawowym celem, jakim było zdynamizowanie rozwoju naszej gminy, a w konsekwencji poprawa warunków życia jej mieszkańców. Pierwszym przewodniczącym Rady został Pan Maciej Myczka, którego w kwietniu 1992 roku zastąpił Pan Piotr Krajewski, a na stanowisko pierwszego powojennego burmistrza Wolsztyna radni wybrali Pana Jana Wosia. Zastępcami burmistrza zostali Pan Jan Koziołek i moja skromna osoba. Ta pierwsza kadencja była doskonała szkołą samorządności. Przede wszystkim sami mogliśmy decydować, co jest dla nas najważniejsze w szeregu bardzo wielu dziedzin życia gminy, mogliśmy stworzyć własne priorytety.
Chyba najlepszym miernikiem tych działań są podjęte przez nowy samorząd inwestycje, o których decydowały dotychczas władze szczebla co najmniej wojewódzkiego, a realizowane były w bardzo niewielkim zakresie. Nowo wybrana rada doskonale zdawała sobie sprawę, jak wielu nakładów wymaga nasze środowisko naturalne. Uporządkowania wymagały praktycznie wszystkie jego dziedziny, tzn. gospodarka wodno – ściekowa i odpadowa, ochrona atmosfery, ochrona zasobów przyrodniczych. W związku z tym działalność inwestycyjna naszego samorządu w latach 90-tych skupiała się przede wszystkim na infrastrukturze ochrony środowiska. Podstawową sprawą było oczywiście jak najszybsze skanalizowanie Wolsztyna i pobliskich wsi, by odciąć źródła zanieczyszczeń ściekowych dla lokalnych wód powierzchniowych. Mieliśmy już wtedy wybudowaną w latach 70-tych mechaniczną oczyszczalnię ścieków na Berzynie spełniającą obowiązujące wówczas standardy oczyszczania ścieków, jednak dociążoną w zaledwie 30%. I tak, startując z punktu wyjścia jakim było posiadanie 14,2 km kolektorów sanitarnych na terenie Wolsztyna, dziś doszliśmy do ponad 150 km sieci kanalizacyjnej na terenie miasta i wsi gminnych, współpracującej z 62 lokalnymi przepompowniami ścieków tłoczącymi ścieki do przepompowni głównej w Wolsztynie. Trwające aktualnie prace kanalizacyjne na terenie Tłok, Nowej Dąbrowy, Nowego Widzimia, Starego Widzimia, Rudna i Wilcza dołożą do tego kolejne 31 km sieci oraz 17 przepompowni.

W tym miejscu pragnę podkreślić konsekwencję w działaniach na rzecz uporządkowania gospodarki ściekowej gminy Wolsztyn wykazywaną przez kolejne rady. Jej potwierdzeniem było przyjęcie w 1997 roku w drodze uchwały dokumentu pn. „Gospodarka ściekowa gminy. Program ogólny”, przewidującego, poza rozbudową sieci kanalizacyjnej, wykorzystywanie i równoległą modernizację dwóch funkcjonujących na terenie miasta oczyszczalni – miejskiej i Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej. Przewodniczącym Rady Miejskiej był wówczas obecny Starosta Wolsztyński - Pan Ryszard Kurp, którego w 1997 toku zastąpił Pan Zdzisław Wojtowicz, a burmistrzem - Pan Jan Koziołek. Chyba największym wyzwaniem w tym zakresie podjętym przez samorząd gminny III kadencji (1998-2002), kiedy to funkcję przewodniczącego Rady pełnił Pan Piotr Maszner, a burmistrza - Pan Jan Słomiński, była modernizacja gminnej oczyszczalni ścieków. Dzięki wykorzystaniu w maksymalnym stopniu możliwości dofinansowania przedsięwzięcia z preferencyjnych źródeł pozabudżetowych, udało się je wykonać zgodnie z planem i jesienią 2003 roku, już jako burmistrz Wolsztyna - wybrany w I bezpośrednich wyborach wraz z przewodniczącym Rady Miejskiej IV kadencji – Panem Wojciechem Kazubskim, mieliśmy zaszczyt uroczyście oddać obiekt do użytkowania. Dziś 91% ścieków sanitarnych trafia do nowoczesnej, spełniającej unijne standardy oczyszczalni, a mimo to mamy jeszcze rezerwę, by przyjąć ścieki z nowopowstających zakładów pracy i osiedli mieszkaniowych.
W 1990 roku mieliśmy ok. 60 km wodociągów w Wolsztynie i kilku przyległych miejscowościach, zasilanych z ujęcia wody we Wroniawach lub z lokalnych ujęć wiejskich. Mając świadomość złego stanu sanitarnego większości ujęć indywidualnych– również maksymalnie wykorzystując źródła pozabudżetowe – systematycznie wodociągowaliśmy kolejne miejscowości naszej gminy, powiększając tym samym funkcjonującą w gminie sieć wodociągową do 238 km i osiągając bardzo wysoki wskaźnik dostępu mieszkańców do wody sieciowej, t.j. 98%.

Szanowni czytelnicy!
Dużym problemem, z którym musiała uporać się Rada Miejska pierwszej kadencji była budowa gminnego wysypiska odpadów. Przypomnę, że funkcjonowało wówczas w naszej gminie kilka nielegalnych wysypisk wiejskich, w żaden sposób nie zabezpieczonych i eksploatowanych doraźnie. Dodam również, że nie obowiązywało wówczas prawo zamówień publicznych i przyjęta przez nas procedura wyłonienia wykonawcy nowego wysypiska, była naszym autorskim przykładem przyszłego przetargu nieograniczonego. Przyjęte wówczas rozwiązania techniczne spowodowały, że powstałe w 1992 roku wysypisko w Powodowie było jednym z najnowocześniejszych w kraju, spełniającym zarazem europejskie standardy dla tego typu obiektów.
Pojawił się jednak problem, jak spowodować, by śmieci z Wolsztyna i innych miejscowości w naszej gminie trafiały właśnie tu. Pomogły nam doświadczenia naszych niemieckich partnerów i opracowaliśmy własną wersję zryczałtowanej odpłatności za wywóz odpadów, która w ciągu minionych lat stała się wzorcem dla wielu innych samorządów. Po kilku latach prób obowiązywania „wskaźnika” na ograniczonym obszarze gminy oraz prowadzonej na szeroką skalę edukacji ekologicznej Rada Miejska II kadencji podjęła ryzyko przeprowadzenia referendum dotyczącego samoopodatkowania się mieszkańców na rzecz kosztów wywozu odpadów z posesji, w którym 87% uczestników pozytywnie oceniło proponowany sposób odpłatności. Dziś wszyscy mieszkańcy Gminy Wolsztyn objęci są zorganizowanym wywozem odpadów, a dawny problem „dzikich wysypisk” jest już marginalny. Oczywiście w dziale odpady – tak jak w innych dziedzinach ochrony środowiska – oparliśmy się na programie przyjętym w 1997 roku przez Radę Miejską. Konsekwencją wcześniej podjętych działań musiało być wprowadzenie pełnej segregacji odpadów na terenie całej gminy oraz rozbudowa składowiska o kolejną kwaterę. Rok 2004 i wejście Polski do Unii Europejskiej skutkowało koniecznością dostosowania polskiego prawodawstwa do unijnych standardów. Istotne zmiany dotyczyły właśnie kwestii odpadów, a w szczególności wprowadzenia systemów gromadzenia odpadów o dużym zasięgu. Dlatego też nasza inicjatywa z 2000 roku dotycząca powstania Związku Międzygminnego Obra, zrzeszającego gminy tworzące Powiat Wolsztyński i zajmującego się dziś całością spraw związanych z prowadzeniem gospodarki odpadowej gmin członkowskich , doskonale wpisała się w obowiązujący stan prawny.
Z pewnością pamiętacie Państwo liczne społeczne komitety gazyfikacji poszczególnych miejscowości, których współpraca z gminą przyczyniła się do powstania w ciągu minionych lat 90 km sieci gazowych. Dodając do tego istniejące 30 km otrzymamy łącznie 120 km gazociągów w gminie Wolsztyn, co daje 85% wskaźnik dostępności naszych mieszkańców do tej sieci. Poprawiło to nie tylko standard życia mieszkańców wsi, ale przede wszystkim znacząco – dzięki zmianie systemu ogrzewania – przyczyniło się do zmniejszenia emisji szkodliwych gazów i pyłów do atmosfery. Tu również działaliśmy zgodnie z opracowaną „Koncepcją gazyfikacji gminy Wolsztyn”.

Wszystkie inwestycje i inne przedsięwzięcia z zakresu ochrony środowiska podejmowane w minionych latach przez nasz samorząd zostały docenione w licznych konkursach o zasięgu krajowym (ich wykaz znajduje się w dalszej części opracowania), a uzyskane nagrody finansowe przyśpieszyły realizację kolejnych. Myślę jednak, że uzyskany m.in. tytuł „Gminy przyjaznej środowisku” jest w naszym przypadku równoważny gminie przyjaznej inwestorom, gdyż to oni głównie poszukują miejsc do inwestowania, zapewniających zachowanie obowiązujących reżimów środowiskowych, a takie warunki – dzięki podjętym w minionych latach inwestycjom – może zaoferować dziś nasza gmina.


Szanowni Państwo!
Uznając priorytet inwestycji z zakresu ochrony środowiska, nie zapominaliśmy też o innych elementach infrastruktury takich jak: drogi, chodniki, ścieżki rowerowe, oświetlenie uliczne, budownictwo komunalne, oświatowe i sportowe czy infrastruktura turystyczna, a na zintensyfikowanie tych działań przyszedł czas po położeniu „tego, co pod ziemią”, czyli w kończącej się V kadencji Rady Miejskiej w Wolsztynie, której przewodniczy Pan Krzysztof Lisiewicz.

Systematycznie, w miarę możliwości finansowych budżetu gminy, utwardzamy i remontujemy drogi gminne, choć zadanie jest o tyle utrudnione, że przez wiele lat stosunkowo niewiele środków na ten cel można było pozyskać z zewnątrz. Ostatnie lata przyniosły jednak korzystne zmiany w tym zakresie, bo pojawiły się dotacje unijne i krajowe (m.in. tzw. „schetynówki), z których w maksymalnym stopniu staramy się korzystać, więc i w tej dziedzinie majątek gminy w ostatnich latach znacząco się powiększył. Dziś w mieście nawierzchnię „twardą” posiada 22,4 km ulic (na 24 km istn. dróg), a na terenach wiejskich 29,8 km (na istn. 97,7 km). Stosunkowo dużo mamy do zrobienia jeszcze w zakresie rozbudowy sieci ścieżek rowerowych, choć w minionym czasie udało się wybudować prawie 10 km bezpiecznych traktów dla rowerzystów, nie licząc kilku wytyczonych i ulepszonych ścieżek gruntowych o charakterze turystyczno-spacerowym.
W znaczącym stopniu udało się zrealizować proces modernizacji oświetlenia ulicznego na energooszczędne. Wspomnę w tym miejscu, że wykorzystaliśmy preferencyjne warunki finansowania tego typu inwestycji oferowane przez Bank Ochrony Środowiska. Dzięki temu budżet gminy nie odczuł skutków licznych podwyżek cen prądu , a nawet udało się uzyskać wymierne oszczędności.
Próbując rozwiązać jeden z bardzo trudnych problemów niedostatku mieszkań komunalnych nie ograniczyliśmy się wyłącznie do budowy nowych budynków wielorodzinnych. Dwa takie budynki powstały w latach 90-tych w Wolsztynie (ulice: Przemysłowa i Słoneczna), a w roku 2000 - pierwsze mieszkania komunalne w systemie szeregowym na Berzynie . Pozostałe – uzbrojone działki, w większości w drodze przetargu ograniczonego, oddaliśmy w użytkowanie wieczyste osobom z listy oczekujących na mieszkania komunalne. Dziś osiedle zamieszkuje 56 rodzin, a po nabyciu przez gminę sąsiadującego z osiedlem terenu udało się wydzielić kolejne 26 działek, z których 13 kupiły rodziny zakwalifikowane do przetargu ograniczonego, zgodnie z zasadami preferencji określonymi w stosownej uchwale Rady Miejskiej. Innym, często stosowanym sposobem, jest adaptacja budynków użyteczności publicznej, pomieszczeń użytkowych i strychów na lokale mieszkalne, jak to uczyniliśmy np. w przypadku byłego żłobka przy ul. 5 Stycznia, dzięki czemu uzyskaliśmy 12 mieszkań czy w przejętym od PKP budynku biurowca przy ul. Kolejowej, w którym powstały 22 mieszkania. Wiele prac modernizacyjnych dokonywana jest przez działający od 1 lipca 1998 roku Zakład Gospodarki Mieszkaniowej, który jest administratorem gminnych zasobów mieszkaniowych oraz Ośrodka Wypoczynkowego w Rudnie.
Przez minione 20 lat znacząco zmienił się wizerunek gminnych obiektów oświatowych, a w szczególności od momentu wejścia w życie reformy oświatowej w 1999 roku i przejęciu tej bardzo ważnej dziedziny życia przez samorządy. Od tego czasu wybudowaliśmy 6 sal sportowych, rozbudowaliśmy Szkołę Podstawową w Starym Widzimiu, Gimnazjum w Kębłowie i ostatnio Zespół Szkolno-Gimnazjalny w Obrze, nową Szkołę Podstawową zyskało Karpicko, powstało kilka wielofunkcyjnych boisk sportowych. Prawie wszystkie placówki ogrzewane są gazem – dzięki zmodernizowaniu dawnych kotłowni węglowych, mają wymienione okna i wyremontowane dachy. Corocznie też kilkaset tysięcy złotych przeznaczamy na drobne remonty i podnoszenie standardów wyposażenia naszych 20 obiektów oświatowych, choć potrzeb w tym zakresie jest dużo więcej.
Z pewnością jednak pośród „inwestycji 20-lecia”, poza gminną oczyszczalnią ścieków, prym wiedzie długo oczekiwana przez nas wszystkich kryta pływalnia w Wolsztynie – nowoczesny i atrakcyjny architektonicznie obiekt oddany do użytku w grudniu 2008 roku. Nieprzypadkowo wspominam o niej w części dotyczącej inwestycji oświatowych, bowiem jednym z nadrzędnych celów tego przedsięwzięcia było upowszechnienie umiejętności pływania wśród dzieci i młodzieży w naszej gminie. Dziś obowiązkowe zajęcia z nauki pływania mają uczniowie klas IV szkół podstawowych, a pozostali mogą skorzystać z bogatej oferty zajęć pozalekcyjnych odbywających się na basenie. Zarówno pływalnia, jak i stadion wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą, eksploatowane są przez utworzony w grudniu 2008 roku Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji, który realizuje dotychczasowe zadania OSiR podległego wcześniej Zakładowi Gospodarki Komunalnej. Aktualnie MOSiR przygotowuje się do kolejnej dużej inwestycji, czyli rozbudowy obiektów stadionowych przy ul.Boh.Bielnika , w ramach czego powstaną m.in.: nowa 400-metrowa bieżnia, 2 skocznie w dal, skocznia wzwyż, stanowisko do pchnięcia kulą, wielofunkcyjna hala sportowa z bieżnią 60-metrową oraz w końcowym etapie planowana jest rozbudowa hotelu o część rekreacyjno-sportową z parkingiem. Zadanie przewidziane jest do dofinansowania ze środków Ministerstwa Sportu.
Kryta pływalnia to piękna wizytówka turystyczna Wolsztyna, a jeśli dodamy do tego kilkuletnie inwestycje w rejonie jeziora Wolsztyńskiego (rekultywacja wód zbiornika, „Szlak Żurawi”, pomosty widokowe, promenada) oraz naszą parowozownię i liczne zabytki zarówno w mieście, jak i na terenach wiejskich, ośrodki wypoczynkowe i hotele (m.in. w Wolsztynie, Karpicku, Rudnie i Wilczu), gastronomię na wysokim poziomie, chyba nie przesadzone będzie stwierdzenie, że turysta nie powinien się u nas nudzić.

Szanowni czytelnicy!
Jeszcze kilka lat temu na terenie miasta mieliśmy kilka mało chlubnych miejsc, mocno kontrastujących z powszechną opinią o jego wizerunku. Mam tu na myśli tzw.„rów miejski”, „łąki”, dawne place targowe: przy ul.Wodnej i u zbiegu ulic Gajewskich-Lipowa czy plac pomiędzy ulicami Słodowa-5 Stycznia. Próbując zmienić ten stan rzeczy, jeszcze w poprzedniej kadencji Rady, rozpoczęliśmy od opracowania koncepcji odprowadzenia wód deszczowych z terenu miasta, gdyż właśnie wspomniane wcześniej miejsca stanowią istotne jej elementy. W ten sposób powstał Plac Partnerstwa Miast z piękną architekturą nawiązującą do staromiejskiej zabudowy, parkingami, terenem zielonym z placem zabaw oraz deptakiem spacerowym wzdłuż zmodernizowanego „rowu miejskiego”. „Łąki” natomiast (wcześniej nabyte od prywatnych właścicieli przez gminę), dzięki wybudowaniu 3 stawów retencyjnych, są dla nas zabezpieczeniem w sytuacji obfitych opadów deszczu. Wkrótce powstaną tam ciągi spacerowe i plac zabaw, co stworzy kolejne miejsce do rekreacji w centrum miasta. Estetycznym miejscem wypoczynku jest również Plac Hoene-Wrońskiego , Wizerunek zmienia dawny plac targowy u zbiegu ulic Gajewskich-Lipowa nabyty przez inwestora prywatnego.

Centralnym punktem większości miast w Polsce jest rynek i dlatego powinien on być dobrą wizytówką miejscowości. Nasz wolsztyński Rynek długo czekał na zmianę oblicza, bo przecież było wiele pilniejszych i potrzebniejszych społeczeństwu inwestycji. Dlatego wprowadzenie tego przedsięwzięcia do tegorocznego budżetu stanowi piękne zwieńczenie działań inwestycyjnych podejmowanych przez nasz samorząd od 1990 roku. Wcześniejsza rozbudowa ratusza, wymiana sieci podziemnych, budowa odwodnienia i wreszcie położenie nowej nawierzchni z płyt granitowych wraz z „wtopioną w płyty” fontanną oraz całym szeregiem elementów „małej architektury” powoduje, że dziś nie mamy się czego wstydzić i możemy być jeszcze bardziej dumni z naszego miasta.
 

Tabelaryczne zestawienie najważniejszych inwestycji minionego 20-lecia, wykres nakładów inwestycyjnych ponoszonych w minionych latach oraz pozyskanych przez nasz samorząd środków pozabudżetowych, znajdziecie Państwo w dalszej części opracowania. 
Chciałbym w tym miejscu podkreślić niezaprzeczalny związek pomiędzy wzrastającym poziomem infrastruktury technicznej w naszej gminie i rozwojem lokalnej gospodarki w minionych latach. Większość działających u nas zakładów pracy powstała w latach 90-tych i na początku 2000 roku, a wiele istniejących wcześniej rozbudowało swoje firmy i rozszerzyło działalność, stwarzając nowe miejsca pracy. To dzięki naszym przedsiębiorcom, którzy odważnie wkroczyli w gospodarkę rynkową i umocnili w nowej rzeczywistości swoją pozycję, nasza gmina może chlubić się jednym z najniższych wskaźników bezrobocia w województwie i kraju. W dalszej części niniejszego wydawnictwa zamieszczone są wizytówki większości firm z naszego terenu – zachęcam do ich lektury.

Szanowni Państwo!
Jednak nie tylko inwestycjami gmina żyje. W pierwszych latach funkcjonowania samorządu zupełnie inaczej przedstawiały się proporcje wydatków budżetowych. Nie było potężnej, pochłaniającej ponad 40 % wydatków pozycji pod nazwą oświata, której utrzymanie - na poziomie przedszkoli, szkół podstawowych i gimnazjów - w 1996 roku przejęła gmina. Co prawda wzmocniono wówczas budżety samorządowe nowym transferem z budżetu państwa, czyli subwencją oświatową, jednak pokrywa ona około 60 % potrzeb. Chcąc utrzymać na dobrym poziomie naszą bazę oświatową (łącznie 20 placówek) i warunki nauczania, resztę dołożyć musimy z budżetu.
W roku 1999 weszła w życie kolejna reforma oświatowa prowadząca do przekształcenia dwustopniowego systemu szkolnictwa w strukturę trzystopniową. Z perspektywy minionych lat możemy powiedzieć, że przeprowadzona została w naszej gminie bardzo sprawnie. W jej wyniku, po kolejnych zmianach organizacyjnych, obejmujemy opieką: 3 gimnazja, 1 zespół szkolno-gimnazjalny, 9 szkół podstawowych ( w tym 5 z klasami I-III), 2 zespoły szkolno-przedszkolne , 5 przedszkoli (w tym 1 wraz ze żłobkiem oraz 1 przekształcone ostatnio ze Szkoły Podstawowej w Chorzeminie) , a także 6 tzw. punktów przedszkolnych funkcjonujących przy szkołach wiejskich. Obecna sieć szkolno-przedszkolna obejmuje również cykl kształcenia w ramach oddziałów integracyjnych, począwszy od wieku przedszkolnego (Przedszkole Nr 3), poprzez szkołę podstawową (SP Nr 5 i SP Nr 3), a skończywszy na poziomie gimnazjalnym (Gimn. Nr 2). O najważniejszych inwestycjach w oświacie wspomniałem we wcześniejszej części niniejszego opracowania. Staramy się zapewnić naszym dzieciom nie tylko godziwe warunki nauczania, ale również fachową kadrę nauczycielską, pedagogiczną i logopedyczną. Przy wielu szkołach działają świetlice, w tym socjoterapeutyczne. Finansujemy dowozy dzieci do szkół i na naukę pływania. Korzystamy też w maksymalnym stopniu z szansy podniesienia poziomu edukacji (zajęcia pozalekcyjne), jaką dają środki unijne, głównie z Europejskiego Funduszu Społecznego (wykaz pozyskanych dotąd środków zawarliśmy w załączonej w dalszej części tabeli). Wyposażenie naszych placówek również ulega znaczącej poprawie, a to za sprawą korzystania z wszelkich możliwych programów pomocy rzeczowej. W latach 2006-2007 biblioteki wszystkich szkół podstawowych z klasami I-VI i gimnazjów wyposażone zostały w sprzęt komputerowy w ramach projektu „Internetowe Centrum Informacji Multimedialnej w bibliotekach szkolnych ”, a pracownie komputerowe - w nowoczesny sprzęt komputerowy, W 2007 roku SP Nr 5 w Wolsztynie, w której funkcjonuje klasa integracyjna otrzymała z Europejskiego Funduszu Społecznego wyposażenie w postaci komputera, dwóch monitorów, drukarki, programu przeznaczonego do diagnozy i terapii dzieci mających problemy w nauce. Niestety, od kilku lat systematycznie przybywa nam obowiązków dotyczących wdrażania programów rządowych. Od 2003 roku gmina realizuje program „Wyprawka szkolna” (dofinansowanie do zakupu podręczników dla uczniów klas I-III szkoły podstawowej). Nowelizacją ustawy o systemie oświaty, w 2005 roku nałożono na samorząd obowiązek realizacji pomocy materialnej dla uczniów szkół podstawowych, gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych (stypendia szkolne, zasiłki szkolne i stypendia motywacyjne w postaci stypendiów za wyniki w nauce i osiągnięcia sportowe) oraz wypłaty dofinansowań dla pracodawców z tytułu kosztów kształcenia młodocianych pracowników. Od 2008 roku w gminie realizowany jest pilotażowy program PFRON „Uczeń na wsi - pomoc w zdobyciu wykształcenia przez osoby niepełnosprawne zamieszkujące gminy wiejskie i gminy miejsko-wiejskie”, w ramach którego niepełnosprawni uczniowie szkół podstawowych, gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych mogą ubiegać się o dofinansowanie do zakupu przedmiotów umożliwiających i ułatwiających naukę .

Mimo wielu bieżących problemów w zakresie oświaty, a także licznych zmian w ustawodawstwie oświatowym, staramy się je rozwiązywać mając na względzie przede wszystkim dobro dziecka i choć ciągle bardzo niekorzystnie przedstawia się bilans finansowy w tym dziale – nadal utrzymujemy małe szkoły na terenach wiejskich wiedząc, że poza podstawową funkcją pełnią też rolę lokalnych centrów kultury. W dalszej części opracowania znajdziecie państwo wykresy wydatków w minionych latach w dziale „Oświata”.

Szanowni czytelnicy!
Reforma samorządowa zmieniła nasze lokalne życie w wielu innych dziedzinach. Do realizacji zadań pomocy społecznej w 1990 roku powołany został Ośrodek Pomocy Społecznej, który początkowo realizował wyłącznie zadania wynikające z ustawy o pomocy społecznej. Tak jak w większości zadań realizowanych przez gminę, tak i tu ciągle przybywa nowych tematów, Od 2004 roku Ośrodek zaczął realizować zadania wynikające z ustaw: o dodatkach mieszkaniowych, o świadczeniach rodzinnych oraz o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, a także zwiększone obowiązki wynikające z ustawy o pomocy społecznej takich, jak: dopłaty do pobytu naszych mieszkańców w domach pomocy społecznej czy wypłata zasiłków okresowych. Wymagało to dodatkowych zmian organizacyjnych wewnątrz samego ośrodka, a także niezbędnych prac remontowych ułatwiających sprawne funkcjonowanie. O znaczącym zwiększeniu zadań zleconych mogą świadczyć kwoty wydatkowane na ten cel, które z 1,7 mln rocznie w 2002 roku wzrosły do ponad 9 mln obecnie.

W nowej rzeczywistości zmianie uległ status prawny jednostek kultury działających na naszym terenie. Począwszy od 1 stycznia 2000 roku, dawne zakłady budżetowe zyskały status instytucji upowszechniania kultury, dzięki czemu mogą prowadzić własną księgowość, wypracowywać dochody i przeznaczać je na prowadzoną działalność kulturalną. Oczywiście nadal głównie finansowane są z budżetu gminy, a dotacja stanowi średnio 95% dochodów, jednak obecna sytuacja umożliwia im większą samodzielność i podejmowanie szerszego zakresu zadań. Efektem tego są liczne imprezy cykliczne oraz okazjonalne organizowane przez Wolsztyński Dom Kultury wraz z filią w Kębłowie, Bibliotekę Publiczną Miasta i Gminy Wolsztyn wraz z 6 filiami na terenach wiejskich oraz Muzeum Regionalne, czyli Muzeum Roberta Kocha, Muzeum Marcina Rożka i Skansen Budownictwa Ludowego Zachodniej Wielkopolski. Tradycją wolsztyńską stały imprezy bożonarodzeniowe, Dni Ziemi Wolsztyńskiej, Dzień Dziecka, powitanie lata, półkolonie organizowane od kilku lat z wolsztyńskimi parafiami, sierpniowy Festiwal Muzyki Organowej i Kameralnej (już XV w tym roku) czy Jesienny Festyn Samorządowy, Dorobiliśmy się też kilku znanych w kraju i za granicą wizytówek kulturalnych, pośród których na czoło wysuwa się Zespół Pieśni i Tańca Kębłowo oraz współfinansowana przez samorządy powiatowy i gminny Wolsztyńska Powiatowa Orkiestra Dęta. Oprócz tego wszystkie wymienione instytucje mają dla zainteresowanych bardzo szeroką ofertę zajęć dodatkowych i sekcji tematycznych. Znaczącym wydarzeniem w ostatnim XX-leciu działalności WDK było powołanie w 2003 roku Wolsztyńskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku, który dziś zrzesza ponad 130 osób chcących aktywnie spędzić „jesień życia”.

Szanowni Państwo!
Rozpoczęte w 1997 roku inwestowanie w obiekty sportowe (szczegóły znajdziecie Państwo w załączniku tabelarycznym dotyczącym inwestycji) zaowocowało znaczącym wzrostem aktywności naszych klubów sportowych. Obecnie w naszej gminie działa 27 klubów i stowarzyszeń sportowych, w ramach których dzieci, młodzież i dorośli mogą uprawiać wieloraką gamę dyscyplin sportowych, poczynając od najbardziej popularnej piłki nożnej, poprzez piłkę ręczną, lekkoatletykę, żeglarstwo, kajakarstwo, unihokej, taekwondo, taniec towarzyski, armwrestling (siłowanie na rękę) czy też bardziej kameralne: szachy warcaby i karty. Corocznie na działalność wspomnianych stowarzyszeń przeznaczamy kilkaset tysięcy zł ( w roku bieżącym 500 tys. zł), choć mamy świadomość, że jest to kropla w morzu potrzeb i że tylko dzięki dużej grupie działaczy społecznych poświęcających wolny czas i prywatne środki mogą one funkcjonować i osiągać wyniki na miarę krajową, a nawet międzynarodową. To dzięki żeglarzom z WKŻ, przy niewielkim udziale finansowym gminy, szczycimy się dziś piękną przystanią żeglarską nad jeziorem Berzyńskim, a członkowie UMKS „Zryw” corocznie dokładają cegiełkę do zmiany wizerunku przystani kajakowej nad jeziorem Wolsztyńskim.

Szanowni czytelnicy!
W minionych latach samorząd utrzymywał kontakty z wieloma miastami w Zachodniej Europie. Najdłużej, bo już od lat 80-tych prowadził ożywioną współpracę z miastem Lubben w Branderburgii, co zostało potwierdzone umową oficjalną w 1993 roku. W tym miejscu muszę dodać, że właściwie prekursorem samorządowych kontaktów zagranicznych był Pan Burmistrz Jan Woś, który w roku 1990 wspólnie z burmistrzem miasta Maasbree w Holandii posadził symboliczne drzewo – czerwony kasztan. Z kolei długoletnie indywidualne kontakty mieszkańców Wolsztyna z partnerami z Holandii zaowocowały umową z gminą Maasbree w 1999 roku. W tym samym roku podpisano porozumienie w sprawie kontaktów sportowych z miastem Neunkirchen, a rok później wstępną umowę z miastem Domont we Francji, potwierdzoną cztery lata później w dniu wejścia Polski w struktury Unii Europejskiej.
Współpraca zagraniczna naszego miasta i gminy to nie tylko wymiana młodzieży, zespołów sportowych i artystycznych, kontakty strażaków czy różnych grup społecznych, lecz przede wszystkim możliwość poznania u partnerów wielu nowych rozwiązań technologicznych w gospodarce. Niemieckie doświadczenia wykorzystaliśmy m.in. przy budowie wysypiska śmieci, budowie kanalizacji, modernizacji oczyszczalni ścieków, czy wreszcie przy organizacji gospodarki odpadami. Wymienić należy również przykłady materialnej pomocy, takiej jak: przekazanie 2 kompaktorów, czy kilku samochodów strażackich.
Szczególną formą współpracy są kontakty z ziomkostwem z rejonu Bad Bevensen w Niemczech, które skupia byłych mieszkańców ziemi wolsztyńskiej. Mimo, że umowa o współpracy została podpisana jedynie z Muzeum Regionalnym w Wolsztynie, można by wymienić wiele spraw, które wspólnymi siłami zostały załatwione, np.: ustawienie tablic informacyjnych na byłych cmentarzach niemieckich, kontakty chórów czy Uniwersytetu III Wieku.

Ostatnie lata pokazują znaczące ożywienie kontaktów z francuskim Domont, szczególnie w zakresie wymiany turystycznej mieszkańców obu miast. Myślę, że w zakresie współpracy międzynarodowej jeszcze wiele możemy zmienić wykorzystując fakt coraz lepszej znajomości języków obcych przez młodych Wolsztynian.

Panie i Panowie!
To wszystko, o czym mogliście Państwo przeczytać wcześniej znacząco wpływa na wizerunek naszej małej ojczyzny. Przyszedł więc czas, by wypromować Wolsztyn nie tylko w kraju, ale i za jego granicami po to, byśmy wszyscy mogli zbierać pożytki z podjętych działań. Z początkiem stycznia 2004 roku w Oficynie Muzeum Roberta Kocha powstało Gminne Centrum Informacji. Priorytetowym celem powołania nowej jednostki organizacyjnej Urzędu Miejskiego w Wolsztynie jest koordynowanie promocji i rozwoju turystycznego Gminy Wolsztyn. W przylegającej do biura sali wystawowej odbywają się zapisane już na stałe w kalendarzu imprez kulturalnych pokazy Tradycji Wielkanocnych i Bożonarodzeniowych, wystawy fotograficzne czy malarskie. Od maja 2005 roku miejscem wielu ciekawych, plenerowych koncertów stał się nowo zagospodarowany, przyległy Ogród Roberta Kocha. Letnie seanse „kina pod gwiazdami” czy koncert uczniów szkoły muzycznej, to tylko niektóre z imprez, które przyciągają do tego miejsca Wolsztyniaków i odwiedzających naszą gminę turystów.
Urząd Miejski w Wolsztynie bierze udział w licznych targach i wystawach, podczas których promuje Gminę Wolsztyn. Do najważniejszych z nich zaliczyć należy renomowane, cykliczne imprezy targowe: największe na świecie targi turystyczne ITB w Berlinie oraz krajowe wystawy Polagra Farm w Poznaniu czy Międzynarodowe Targi Turystyczne Tour Salon, w których to Wolsztyn prezentuje się w sposób niekonwencjonalny, a mianowicie z prawdziwym parowozem pod parą i ekspozycją w starych wagonach retro z Wolsztyńskiej Parowozowni.

Aby przyciągnąć do Wolsztyna nowych inwestorów i turystów Urząd Miejski w Wolsztynie opracowuje cyklicznie foldery informacyjne, wydawane w języku polskim, angielskim i niemieckim, okazjonalnie również francuskim. Jeden z nich w 2005 roku podczas targów Tour Salon zajął II miejsce w kategorii "Informatory krajoznawcze i foldery" podczas XIV Ogólnopolskiego Przeglądu Książki Krajoznawczej i Turystycznej. Działania promocyjne podejmowane przez nas w ostatnich latach pozwoliły „zaistnieć” naszej gminie w wielu wydawnictwach, czasopismach i programach radiowo – telewizyjnych o zasięgu krajowym i międzynarodowym. Dobre wypromowanie największej atrakcji Wolsztyna, jaką są oczywiście parowozy, spowodowało, że o naszym mieście pisano we wszystkich znaczących krajowych gazetach, np. Gazeta Wyborcza czy Rzeczpospolita. Mamy na swoim koncie liczne audycje i reportaże nadawane we wszystkich stacjach telewizji publicznej, np. w programie „Kawa czy herbata” oraz Teleexpressie, a także wśród nadawców komercyjnych: TVN czy Polsacie. W tym miejscu należy podkreślić, iż specyficzna, niepowtarzalna tematyka jaką są parowozy pozwoliła nam na nieodpłatne wyemitowanie tych programów. Dzięki przynależności Wolsztyna od 2006 roku do Wielkopolskiej Organizacji Turystycznej gościliśmy na ziemi wolsztyńskiej dziennikarzy telewizyjnych z wielu państw całego świata, np. z Japonii, Holandii czy Włoch, którzy rozsławili następnie nasze miasto w swych rodzimych krajach.
W ostatnich latach Wolsztyn był też gospodarzem wielu imprez i uroczystości o charakterze wojewódzkim. Godne przypomnienia są zorganizowane w Wolsztynie Dożynki Archidiecezjalno – Wojewódzkie (sierpień 2005), Wojewódzkie Święto Policji (lipiec 2006) czy Wojewódzkie Obchody Światowego Dnia Turystyki (wrzesień 2006). Nie zabrakło również naszych lokalnych imprez, które odbiły się szerokim echem, nie tylko w całej Polsce. Obchody Roku Roberta Kocha, wizyta w Wolsztynie ambasadora Niemiec, a następnie, wyróżnienie jakiem było osobiste spotkanie Burmistrza zaprzyjaźnionego miasta Lübben - Lothara Bretterbauera i moje z Prezydentem Polski Lechem Kaczyńskim i Prezydentem Niemiec Horstem Köhlerem, to bez wątpienia dowód uznania dla naszych działań.
 

Szanowni Państwo!

Jak wielokrotnie podkreślałem, w ciągu minionych 20 lat miało miejsce wiele znaczących wydarzeń mających wpływ na dalsze losy i rozwój naszego miasta i regionu. Wspomnę jeszcze o bardzo odważnej, ale zarazem jednogłośnej decyzji podjętej w 1993 roku przez Radę Miejską I-szej kadencji, która uchwałą z dnia 9 kwietnia zadeklarowała wolę przynależności gminy Wolsztyn do Wielkopolski. Wszyscy wówczas mieliśmy świadomość, że jest to trudny krok, który pociągnie za sobą określone konsekwencje. Powiem ogólnie, że odbiło się to bardzo niekorzystnie m.in. na naszych staraniach o dofinansowanie rozbudowy oczyszczalni ze środków PHARE czy też na negatywnym podejściu władz zielonogórskiego funduszu ochrony środowiska do wniosków o umarzanie zaciągniętych pożyczek. Uchwała, o której wspomniałem zapoczątkowała też nasze starania o utworzenie powiatu wolsztyńskiego, który miał obejmować gminy: Wolsztyn, Kargowa, Przemęt, Rakoniewice, Siedlec, Wielichowo, Zbąszyń. Większość z nas pamięta późniejsze perturbacje związane z powstaniem powiatu wolsztyńskiego w obecnym kształcie. Pamiętamy z pewnością starania ówczesnych samorządowców pod przewodnictwem Burmistrza Pana Jana Koziołka, protesty pod siedzibą Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu, Urzędem Rady Ministrów w Warszawie, spotkania z Panią Premier Hanna Suchocką, liczne pisma i apele kierowane do posłów i polityków. W końcu, w efekcie zgodnego działania różnych ugrupowań politycznych, organizacji, stowarzyszeń i wielu osób fizycznych, od 1 stycznia 1999 roku powstał powiat wolsztyński w obecnym kształcie, którego starostą został były przewodniczący Rady Miejskiej II kadencji Pan Ryszard Kurp.

Panie i Panowie!
20 lat to niemały okres czasu, wiele się jak widać zmieniło we wszystkich dziedzinach życia naszej lokalnej społeczności, przyzwyczailiśmy się do innego poziomu życia – wodociąg, kanalizacja, gazociąg, internet, telefon czy droga to już po prostu standard, którego mamy prawo się domagać. Pragnę podkreślić, że jako 20-letni dziś samorząd z optymizmem patrzymy w przyszłość. Mimo wielu nowych obowiązków nakładanych centralnie na gminę, zmieniających się i często sprzecznych ze sobą przepisów prawnych czy wreszcie mimo wielu zmian, jakie przyniosło wejście Polski do Unii Europejskiej, jesteśmy gotowi podjąć nowe wyzwania. Dziś naszym priorytetem nadal jest maksymalne wykorzystanie środków pomocowych , bo kolejnej takiej szansy nie będzie. Z pewnością następne lata samorządności będą zdecydowanie różnić się od lat minionych. Jesteśmy dziś mądrzejsi i bardziej doświadczeni w wielu dziedzinach życia samorządowego, co na pewno trzeba wykorzystać w dalszych działaniach.

Z okazji jubileuszu, pragnę podziękować wszystkim radnym minionych i obecnej kadencji, dziękuję byłym burmistrzom, sołtysom, moim współpracownikom z Urzędu Miejskiego i innych jednostek organizacyjnych gminy, bardzo licznym na terenie naszej gminy stowarzyszeniom, różnego rodzaju organizacjom, przedsiębiorcom, a także dużej rzeszy aktywnych mieszkańców za współpracę, za cenne uwagi i sugestie dotyczące funkcjonowania naszej wspólnoty, za pracę włożoną w budowanie lokalnej samorządności.