Przemówenie Pani v-ce Burmistrz Justyny Mikołajewskiej

 "Warunki życia seniorów w Wolsztynie"

Szanowni Państwo!
Bardzo się cieszę, że mogę dziś z państwem się spotkać i w imieniu Burmistrza Wolsztyna przekazać kilka najistotniejszych informacji związanych z warunkami życia naszych seniorów. Na początek pozwolę sobie na podanie kilku liczb obrazujących sytuację demograficzną naszej małej ojczyzny.
Gmina Wolsztyn na koniec grudnia 2010 r. liczyła 29.730 osób, z czego 13.401 to mieszkańcy miasta, natomiast 16.329 osób zamieszkuje na wsi. Statystycznie 82 % stanowią osoby mieszczące się w przedziale wiekowym do 59 lat, zaś pozostali mieszkańcy, czyli ponad 5000 , to osoby w wieku powyżej 60 lat. Jako ciekawostkę podam, że najstarszą mieszkanką naszej gminy jest pani , która osiągnęła wiek 100 lat 10 października 2010 r . W tym roku – mam nadzieję - dołączy do niej kolejna 100-latka, a dwie panie ukończą 99 lat.

Pośród najważniejszych problemów dużej grupy ludzi starszych, szczególnie na terenach wiejskich, należy wymienić samotność, chorobę, niepełnosprawność, życie w ubóstwie czy też nierzadko poczucie nieprzydatności. Niestety, często człowiek starszy znajduje się w niekorzystnej sytuacji we własnej rodzinie. Wynika to z tego, że w toku licznych i szybkich przemian, przeobrażeniu ulega także model rodziny. Znikają dwu-, trzypokoleniowe rodziny, w których osoby starsze pełniły faktycznie rolę seniora i mogły liczyć nie tylko na szacunek, ale i na zainteresowanie. Rodzina, która w sferze emocjonalnej wypełnia całe życie usamodzielnia się, często partner umiera. Seniorzy polscy żyją więc najczęściej w rodzinach swoich dzieci . Rodzina ta, często mimo chęci i starań, nie zawsze jest w stanie zapewnić pełną pomoc osobom starszym.
Dlatego, by skutecznie pomagać, ułatwiać seniorom życie, jako samorząd wspieramy rodzinę w jej funkcji opiekuńczej. System emerytalno - rentowy nie jest doskonały i często powoduje niedostatki materialne. Niskie dochody osób w starszym wieku sprawiają, że należą oni bardzo często do najbiedniejszej warstwy społecznej. Aby temu zapobiec w Polsce zostały powołane do życia różne instytucje i organizacje niosące pomoc ludziom w podeszłym wieku.

Panie i Panowie!
Podstawową instytucją gminną służącą pomocą osobom starszym jest Ośrodek Pomocy Społecznej, który realizuje zadania na podstawie Ustawy o Pomocy Społecznej. Tu obowiązują jednak ustawy, a pomoc pieniężną mogą otrzymać osoby, które nie przekraczają kryterium dochodowego. Jednym z głównych zadań Ośrodka, świadczonych na rzecz seniorów zaawansowanych wiekowo. są usługi opiekuńcze. Jest to zadanie własne gminy o charakterze obowiązkowym. Usługi opiekuńcze wykonywane są z pomocą Polskiego Czerwonego Krzyża (PCK) oraz Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej (PKPS). W naszej gminie na szczęście są to przypadki nieliczne, bowiem w 2010 r. z tej formy pomocy skorzystało jedynie 27 mieszkańców .
W sytuacji, kiedy osoby starsze ze względu na stan zdrowia w połączeniu z sytuacją rodzinną, nie potrafią samodzielnie funkcjonować i nie można zapewnić im należytej opieki w miejscu zamieszkania, mogą wystąpić z wnioskiem do Ośrodka Pomocy Społecznej o skierowanie do domu pomocy społecznej. Pobyt w DPS jest odpłatny, a płatnikiem – w zależności od zamożności – są pensjonariusze, ich rodzina i oczywiście gmina. W 2010 r. z tej formy pomocy skorzystało 33 mieszkańców naszej gminy.

Szanowni Państwo!
Kontynuując tematykę obowiązków samorządu w kwestii pomocy społecznej, w tym również osobom starszym, dodam, że w uzasadnionych nasi seniorzy mogą skorzystać z zasiłków pieniężnych : stałych (może go otrzymać osoba, całkowicie niezdolna do pracy z powodu wieku lub niepełnosprawności), okresowych (związanych np. z długotrwałą chorobą czy niepełnosprawnością), celowych (na zaspokojenie niezbędnej potrzeby bytowej np. na zakup leków i leczenie, remont mieszkania, zakup opału, odzieży) i pielęgnacyjnych. Pieniężną formą jest też tzw. dodatek mieszkaniowy, czyli dopłata do czynszu.
W sytuacji wielu osób starszych bardzo istotną rolę odgrywa tzw. wsparcie pozafinansowe czyli: praca socjalna i pomoc rzeczowa. Ponadto na terenie gminy działa Polski Komitet Pomocy Społecznej i wolontariat zrzeszający młodzież szkół średnich, która wspomaga działania Ośrodka Pomocy Społecznej. Młodzież między innymi wspomaga prace opiekunek świadczących usługi opiekuńcze. Wychodzi z osobami starszymi na spacery, przynosi opał, czyta gazety, umila im czas.
Wyzwaniem dla wolsztyńskiego samorządu jest utworzenie na terenie gminy domu dziennego pobytu. Celem tej placówki będzie zapewnienie pomocy osobom starszym, samotnym, inwalidom o zmniejszonej sprawności ruchowej w organizacji ich życia . W ramach dziesięciogodzinnego pobytu zorganizowane zostanie całodzienne wyżywienie, terapia zajęciowa oraz pomoc socjalno-bytowa. Pobyt w tym domu z pewnością umożliwi powrót wiary we własne siły, poczucie przydatności, godności. Ponadto. pozwoli zapomnieć o samotności, pokonać trudności związane z życiem codziennym, a przede wszystkim opóźni niezaradną starość i przejście do domów pomocy społecznej. Mamy nadzieję, że to zamierzenie uda się wkrótce zrealizować.

Panie i Panowie!

Na szczęście sprawy, o których mówiłam w naszej obecnej rzeczywistości nie dotyczą zbyt licznej grupy osób. Aby mieć poczucie bycia potrzebnym, dowartościowanym i móc wesprzeć innych, którym brakuje inicjatywy znacząca część naszego senioratu we własnym zakresie, przy wsparciu organizacyjnym i finansowym naszego samorządu, zorganizowało różnego rodzaju stowarzyszenia, kluby. Należą do nich:

1/ Wolsztyński Uniwersytet Trzeciego Wieku.
Jest to placówka, działająca w strukturach Wolsztyńskiego Domu Kultury, należąca do systemu kształcenia ustawicznego, która zajmuje się edukacją osób w wieku starszym, zazwyczaj nie pracujących już zawodowo. Głównym celem jest szeroko rozumiana organizacja zajęć przedmiotowych. Szczegółowe cele to rozwój osobowy słuchaczy, upowszechnianie wiedzy z różnych dziedzin, usprawnianie i aktywizowanie ludzi starszych, a przy okazji organizowanie licznych imprez integracyjnych i kulturalnych.
2/Związek Emerytów, Rencistów i Inwalidów.
Prowadzi działania i programy obejmujące: działalność socjalno-bytową, opiekę zdrowotną i wypoczynek, porady prawne, działalność wydawniczą i informacyjną, działalność kulturalną i organizację wolnego czasu.
3/Klub Seniora
Prowadzony jest przez Polski Komitet Pomocy Społecznej. Sprzyja on nawiązywaniu i podtrzymywaniu kontaktów towarzyskich, tworzeniu więzi społecznych, a w efekcie przeciwdziała uczuciu pustki, nudy i osamotnienia. W klubie organizowane są pogadanki, odczyty, spotkania z ciekawymi ludźmi. Organizowane są grupy samopomocowe dla osób starszych.
4/Polski Związek Niewidomych i Niewidzących
Zrzesza osoby niewidome oraz słabo widzące i działające na ich rzecz. Pomaga osobom tracącym wzrok i ich bliskim w odnalezieniu się w nowej sytuacji. Uczy jak być samodzielnym w domu, w podróży, w pracy, i jak aktywnie uczestniczyć w życiu społecznym.

5/Związek Kombatantów Rzeczypospolitej i Byłych Więźniów Politycznych.

Jest organizacją kombatancką o charakterze wielośrodowiskowym, zrzeszającą obywateli polskich, którzy walczyli o wolność, suwerenność i niepodległość Ojczyzny w formacjach Wojska Polskiego, sojuszniczych armii państw koalicji antyhitlerowskiej, podziemnych organizacjach ruchu oporu oraz byłych więźniów hitlerowskich obozów koncentracyjnych i stalinowskich łagrów.
6/Towarzystwo Walki z Kalectwem
 

Jest pozarządowym stowarzyszeniem zrzeszającym osoby niepełnosprawne i pełnosprawne, prowadzącym działalność pożytku publicznego na rzecz osób niepełnosprawnych i ich rodzin Działa na rzecz osób niepełnosprawnych w zakresie rehabilitacji, edukacji, zaspokajania różnorodnych potrzeb kulturalnych, oświatowych, rekreacyjnych. Dąży do zacierania barier pomiędzy osobami sprawnymi i niepełnosprawnym w różnych dziedzinach życia społecznego

Szanowni Państwo!
Dzięki inicjatywom, o których wspomniałam, z pewnością nie będzie przesadą stwierdzenie, że seniorzy wolsztyńscy są bardzo aktywną grupą społeczną w naszej małej ojczyźnie. Dziś, dla większości osób, które osiągnęły wiek emerytalny, jesień życia nie oznacza stagnacji, samotności czy poczucia wykluczenia. Wręcz przeciwnie – wielokrotnie nasi seniorzy są pomysłodawcami różnych form aktywnego spędzania czasu, czyniąc ten fragment życia tzw. „złotą polską jesienią” i za to w imieniu władz samorządowych naszego miasta serdecznie Państwu dziękuję.